ما تفاوت‌های جمعیتی و انتخاب فنوتیپی ناشی از خشکسالی را روی چهار صفت نهال خرما پیارم با استفاده از آزمایش خشک کردن گلخانه‌ای ارزیابی کردیم.
ما جمعیت های خشک و مزیک را مقایسه کردیم و برای انتخاب جهت روی طول لایه (منعکس کننده اندازه برگ)، شکل برگ، گره انتقال انتوژنتیک به برگ دمبرگ (منعکس کننده از بین رفتن جوانی رویشی) و اندازه لیگنوتیبر (منعکس کننده یک صفت بازیابی) آزمایش کردیم.
به طور متوسط، نهال کوچک خرما دارای برگ‌های کوچک‌تر و گسترده‌تر، ماندگاری بیشتر حالت برگ جوان و غده‌های لیگنوتور بزرگ‌تر از جمعیت مسیک بود، اما جمعیت‌ها در بقای گیاهچه‌ها تفاوتی نداشتند.
در حالی که پشتیبانی آماری برای انتخاب جهتی که بر روی صفات کانونی در یک یا جمعیت دیگر اثر می‌گذارد، و برای تفاوت بین جمعیت‌ها در تخمین گرادیان انتخاب برای دو صفت وجود داشت، تنها یک صفت -طول لایه‌ای – الگویی از انتخاب جهت‌دار مطابق با جمعیت مشاهده‌شده را نشان داد.
تفاوت ها در نتیجه سازگاری گذشته برای کاهش حساسیت گیاهچه به خشکی حاد است. انتخاب جهت مشاهده شده برای طول لایه در جمعیت مسیک نشان می دهد که افزایش آینده در خطر خشکسالی در طبیعت، میانگین جمعیت مسیک را به جمعیت خشک تغییر خواهد داد. علاوه بر این، ما شواهدی را ارائه می‌دهیم که نشان می‌دهد یک معاوضه در سنین پایین بین آسیب خشکسالی و صفات بازیابی، با فنوتیپ‌هایی که در اوایل لیگنو غده‌های بزرگ‌تر ایجاد می‌کنند، مستعدتر در برابر مرگ خشکسالی هستند. چنین مبادلاتی می تواند به عدم وجود تفاوت میانگین جمعیت در بقا کمک کند، علیرغم تمایز مشخص در صفات نهال خرمای مجول.
مقدمه
گرمایش جهانی منجر به تغییرات عمده در توزیع گونه های گیاهی و جانوری در سطح جهان می شود (چن و همکاران، 2011). گونه‌های بی‌پایان، مانند درختان جنگلی، به دلیل توانایی‌های پراکندگی ضعیف و تاریخچه عمر طولانی، از آسیب‌پذیرترین‌ها هستند (پتیت و هامپ، 2006).
در حال حاضر، رویدادهای شدید آب و هوایی که باعث تنش گرما و خشکسالی می شوند و به طور غیرمستقیم با فروپاشی جنگل ها در بسیاری از نقاط جهان مرتبط بوده اند.
انتظار می‌رود که تغییرات آب و هوایی مداوم چنین تنش‌هایی را تشدید کند، و مدت‌هاست که استدلال شده است که میزان تغییرات آب و هوایی ممکن است از ظرفیت سازگاری جمعیت‌های درختان فراتر رود و رشد نهال شلیل زودرس را با چالش روبرو نماید.
- منابع:
- تبلیغات:
